WIE:
Cyrelle Failé en Rian Evers i.s.m. Gérard van Kalmthout
WAT:
Een muziek(theater)voorstelling die op luchtige en afvragende manier stilstaat bij de ontwikkeling van het protestlied. Twee stemmen, een trompet en een gitaar. De glorie van het verleden en de vraag: waar blijft ons protest?
WAAR:
Theater Kikker (Utrecht), Delft Fringe Festival, BrugTheaterFestival Alkmaar
WANNEER:
Verschillende keren tussen februari 2012 – 2013
HOE:
De fascinatie bestond al bij ons allebei. Het idee er een voorstelling over te gaan maken ontstond zodra we hier van elkaar achter kwamen. De eerste versie betrof een muzikale lezing door Gérard waarbij wij live voorbeelden ter gehore brachten. Afsluiter was ons eigen satirische protestlied waarin wij allerlei onderwerpen die mensen op straat en in het publiek hadden aangedragen als redenen om de straat op te gaan, combineerden. In Delft maakten we van dit relatief theoretisch verhaal een voorstelling. Nadruk lag op de vraag wát de beste manier was van protesteren: schoppen en rellen of verbinden en samenbrengen. Voor Alkmaar brachten we dit theatrale terug tot een minimum om de kracht aan de muziek terug te geven en met de sfeer van het vergeten protestlied ons publiek te ontroeren en mee te laten zingen. De volgende versie is er nog niet, maar gaat er gegarandeerd komen.
WAAROM:
Dit project biedt behalve een onuitputtelijke bron aan muzikale inspiratie een manier om actuele maatschappelijke problematiek aan de kaak te stellen en een sprong in het verre verleden te maken. Los van de muziek is daar het thema protest en de vraag: als het protest zo is veranderd, hoe kunnen we de liederen dan veranderen zodat ze ook nu weer de zeggingskracht en verbindingskracht krijgen die ze decennia terug ook hadden?
link: https://www.facebook.com/Protesteerzelfookeswat
